تاریخچه چاپ عکس
چاپ اولین عکس تاریخ
حدود ۲۰۰۰ سال پیش یونانیان باستان چیزی را کشف کردند که ذهن همه را به خود درگیر کرد و آن این بود که که اگر بر روی یکی از دیوارهای یک اتاق تاریک روزنه‌ای ایجاد کنند، تصویر محیط بیرون بطور وارونه از طریق این روزنه بر روی دیوار مقابل نقش می‌بندد.
از آن زمان افراد بسیار زیادی در سراسر جهان بر روی این پدیده کار کردند، حتی ستاره شناسی مسلمان به نام ابن هیثم نیز تحقیقات زیادی بر روی آن انجام داد. سرانجام در قرن شانزدهم میلادی، متفکران دریافتند که با قرار دادن عدسی در مقابل روزنه، تصاویر حاصل بر روی دیوار مقابل با وضوح بیش‌تر نمایش داده می‌شود. بعد از مدتی برای ترسیم و طراحی دقیق نقاشی‌ها، بخصوص بررسی پرسپکتیو، جعبه‌های تاریک با روزنه عدسی دار رواج یافت و به یکی از ابزار نقاشی بدل شد.
پس از وقوع انقلاب صنعتی در اوایل قرن نوزدهم، تعدادی از دانشمندان در نقاط مختلف جهان، بطور همزمان و بی‌خبر از هم، سعی در ثبت تصویر به وسیله جعبه تاریک داشتند. نیسفورنیئپس یکی از افرادی بود که توانست در سال ١٨٢۶ اولین عکس تاریخ را ثبت کند. نیئپس برای این کار یک صفحه را حساس کرده و درون جعبه تاریک قرار داد و بعد از ۸ ساعت نوردهی، توانست منظره مقابل اتاقش را بر روی صفحه حساس به نور ثبت کند. او این اختراع خود را هلیوگرافی یا نقاشی با نور نامید. سپس لوئی داگر موفق شد در سال ١٨٣٩ با روشی پیچیده تصاویر بسیار دقیقی ثبت کند. در این روش که داگرئوتیپ نام داشت برای ثبت عکس از صفحات نقرهای صیقل خورده و حساس شده با بخار یُد استفاده می‌شد. اولین عکس‌ها بیش‌تر روی صفحات فلزی با استفاده از این روش چاپ می‌شدند که تنها راه کپی کردن عکس، گرفتن تصویر دیگری از نسخه اصلی بود. که تکثیر زیاد بسیار سخت و عملا نشدنی بود. تا اینکه در همان سال‌ها دانشمندی انگلیسی به نام ویلیام فاکس تابوت توانست روشی را معرفی کند که ساخت چندین نسخه چاپی از یک تصویر واحد امکان پذیر کرد.
چاپ عکس در قرن بیستم
قرن بیستم، دوران شکوفایی هنر عکاسی بود. در این قرن هنرمندان و شیوه‌های عکاسی متنوع ظهور کردند و عکاسی اصول مشخصی پیدا کرد. در دهه ۱۹۱۰ و ۱۹۲۰ به دلایل مختلفی مانند هزینه و سهولت در تولید، چاپ ژلاتین نقرهای که در سال ۱۸۷۴ به بازار عرضه شده بود، رایج‌ترین روش چاپ برای عکاسی شد. این تکامل به این معنی بود که بسیاری از روش‌های اولیه از دور خارج شدند.
یکی از پیشرفت‌های مهم در عرصه عکاسی در قرن بیستم، عکاسی رنگی بود که توسط برادران لومیر به دنیای عکاسی معرفی شد. تا قبل از این، نگاتیو‌های عکاسی فقط قابلیت ثبت طیف‌های مختلف خاکستری و سفید را داشتند. اما بعد از اختراع فیلم‌های حساس به تمام طیف نور که به آن‌ها پانکروماتیک گفته می‌شود، عکاسی رنگی به دنیا معرفی شد.
